Ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρας [Καίσαρ] (Gaius Julius Caesar) (13 Ιουλίου 101 π.Χ. - 15 Μαρτίου 44 π.Χ.) ήταν σημαντικός Ρωμαίος στρατηγός και πολιτικός. Πρωταγωνίστησε στον μετασχηματισμό της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Γόνος της Ιουλίας γενιάς, μιας από τις παλαιότερες και αριστοκρατικότερες της Ρώμης[1], έσπασε όλους τους συγγενικούς του δεσμούς και η άμετρη φιλοδοξία του οδήγησε στην ένταξή του στη δημοκρατική μερίδα. Για ένα διάστημα, έχοντας ανάγκη από χρήματα, αναγκαζόταν να καταφεύγει για δανεισμό στον Κράσσο που τον βοηθούσε, γιατί έβλεπε την οργανωτική ικανότητα, τη στρατηγική ιδιοφυΐα και την απαράμιλλη δραστηριότητα που χαρακτήριζε τον ανήσυχο νέο. Στα πρώτα του εκείνα χρόνια, ο Ιούλιος Καίσαρας είχε εξοριστεί από τον Σύλλα. Όταν ξαναγύρισε στη Ρώμη, προσπάθησε κολακεύοντας τις αδυναμίες του λαού, να αποκτήσει μεγάλη επιρροή κοντά του. Και είχε, πράγματι, μοναδικά προσόντα για να γίνει δημοφιλής.
Σε ηλικία 32 ετών πήγε στην Ισπανία σαν επιμελητής του Πραίτορα Αντωνίου Βέτου. Περνώντας από τα Γάδειρα, όταν είδε στο Ασκληπιείο της πόλης τον ανδριάντα του Μεγάλου Αλεξάνδρου αναφώνησε: "Στην ηλικία μου ο Αλέξανδρος ήταν κοσμοκράτορας, ενώ εγώ τίποτα που ν' αξίζει δεν έκανα ακόμη!", φράση που παρέμεινε ιστορική και δείχνει δραστήριο και φιλόδοξο άνθρωπο.
Όταν ξαναπήγε στη Ρώμη άρχισε να καταλαμβάνει ένα-ένα τα διάφορα δημόσια αξιώματα. Οι περισσότεροι τον λάτρευαν. Είχε όμως και αντιπάλους, που δεν έχαναν ευκαιρία να τον πολεμούν και να τον δυσφημίζουν. Ως και την υπόληψή του πρόσβαλαν με το εξής επεισόδιο: Όταν γιόρταζαν στο σπίτι του Καίσαρα τα "Μυστήρια της Αγαθής Θεάς", στα οποία απαγορευόταν να παρευρίσκεται άνδρας, ένας αριστοκράτης νεαρός, ο Πόπλιος Κλαύδιος Πούχλερ, ντυμένος γυναικεία μπήκε κρυφά στο σπίτι του Καίσαρα, απ' όπου τον έδιωξαν μόλις τον ανακάλυψαν. Το επεισόδιο αυτό εκμεταλλεύτηκαν οι αντίπαλοι για να δημιουργήσουν σκάνδαλο εις βάρος της Πομπηίας, της δεύτερης γυναίκας του Καίσαρα, την οποία και χώρισε ο Καίσαρας, πιστεύοντας ότι "η γυναίκα του Καίσαρα δεν φτάνει μόνο να είναι τίμια, αλλά πρέπει και να φαίνεται τίμια".
Αργότερα, όταν, ως Πραίτορας, ο Καίσαρας ανέλαβε τη διοίκηση της Ισπανίας, περνώντας από ένα φτωχό χωριό των Άλπεων, είπε στους συντρόφους του ότι προτιμούσε να είναι πρώτος σε ένα χωριό παρά δεύτερος στη Ρώμη, φράση που επίσης έδειχνε το φιλόδοξο χαρακτήρα του. Το 60 π.Χ. γύρισε από την Ισπανία στη Ρώμη δοξασμένος και πλούσιος, για να πάρει μέρος στην εκλογή των Δύο Υπάτων, όπου και εξελέγη με την υποστήριξη του Πομπήιου και του Κράσσου, με τους οποίους δημιούργησε την Πρώτη Τριανδρία.
Η υπέρμετρη φιλοδοξία του και η πίστη ότι η οικογέννεια του κατάγονταν απευθείας απο τον μυθικό ιδρυτή της Ρώμης Αινεία οδήγησε στη δημιουργία νομισμάτων που εικονίζουν αυτό το μυθικό γεγονός.
Μετά την άλωση και τη λεηλασία της Τροίας, ο Αινείας με μερικούς Τρώες (που έγιναν γνωστοί ως «Αινειάδες») εξακολούθησαν να αμύνονται σε κάποια συνοικία της πόλης, ώσπου οι Έλληνες τους διεμήνυσαν ότι τους δέχονται «υποσπόνδους», δηλαδή ύστερα από συμφωνία να αποχωρήσουν ανενόχλητοι, με την άδεια να πάρουν ο καθένας τους ό,τι μπορούσε να σηκώσει στα χέρια του από την περιουσία του. Και ενώ όλοι οι άλλοι γέμισαν και πήραν σακιά με χρυσάφι, ασήμι, κοσμήματα, χρήματα, κλπ., ο Αινείας σήκωσε στους ώμους του τον γέροντα και ανήμπορο πατέρα του, τον Αγχίση, και τον μετέφερε έξω από την πόλη. Τότε οι Έλληνες, θαυμάζοντας την πράξη του αυτή, του επέτρεψαν να πάρει ελεύθερα και ό,τι άλλο ήθελε από το σπίτι τους. Αλλά εκείνος και πάλι δεν προτίμησε τίποτα άλλο από τα ιερά ξόανα των θεών και τα οικογενειακά κειμήλια, που τα θεωρούσε ανώτερα από κάθε άλλο θησαυρό. Πολλές φορές κινδύνευσε για χάρη των γονέων του και για την ευσέβειά του προς τους θεούς. Μετά από αυτό, οι Έλληνες του είπαν ότι ήταν διατεθειμένοι να του εκχωρήσουν όποιο μέρος της Τροίας ήθελε για να ζήσει εκεί με απόλυτη ασφάλεια.
Στο σημείο αυτό συνεχίζει η μεταγενέστερη και ρωμαϊκή παράδοση, που αναφέρει ότι ο Αινείας αρνήθηκε την προσφορά και, φεύγοντας από την Τροία, περνώντας από την Καρχηδόνα και τη Σικελία, εγκαταστάθηκε στην Ιταλία. Εκεί θεωρήθηκε ότι τα εγγόνια του έχτισαν τη Ρώμη, και συγκεκριμένα τα παιδιά της κόρης του και του Ρωμύλου
Σύμφωνα με τον Όμηρο ο Αινείας με την πτώση της Τροίας αναχώρησε.
Το νόμισμα του Ιούλιου που εικονίζει το μυθικό γεγονός
Julius Caesar, 47 - 46 BC. Silver Denarius ( 3.73 gm.; 17 mm.).
This type relates to the mythical desccent of Julia gens from Iulus, the son of Aeneas.
Obv.: Diademited head of Venus right.
Rev.: CAESAR, Aeneas walking left, carrying his father Anchises and palladium.
RSC 12; BMC, East, 31; Syd 1013; Craw 458/1.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου